Jesús og sverðið hans

Matteusarguðspjall 

Barátta

³⁴Ætlið ekki, að ég sé kominn að færa frið á jörð. Ég kom ekki að færa frið, heldur sverð. ³⁵Ég er kominn að gjöra ,son andvígan föður sínum, dóttur móður sinni og tengdadóttur tengdamóður sinni. ³⁶Og heimamenn manns verða óvinir hans.'

³⁷Sá sem ann föður eða móður meir en mér, er mín ekki verður, og sá sem ann syni eða dóttur meir en mér, er mín ekki verður. ³⁸Hver sem tekur ekki sinn kross og fylgir mér, er mín ekki verður. ³⁹Sá sem ætlar að finna líf sitt, týnir því, og sá sem týnir lífi sínu mín vegna, finnur það.

 

Maður hefur að velta fyrir sér þessu versi úr Biblíunni, sem margir hafa túlkað bókstaflega. Samkvæmt minni túlkun, lít ég svo á að í versinu sé átt við sverð sem vopn til að berjast gegn löstum mannsins eins og T.d  Græðgi, reiði, afbrýðisem, hatur og mörgum fleiri. Sverðið sem Jesús talar um er boðskapur hans og að barátta mannsins gegn þessum löstum er barátta sem byrjaði með hans boðskapi og mun standa yfir allt líf hvers manns. Margir af þessum löstum gætu hafa verið taldir sjálfsagðir á þessum tíma og verið mörgum til góðs, eða það héldu margir, en er í raun veru það sem veldur óhamingju hvers manns. Margir gætu tekið baráttu þeirrar manneskju sem ákveður að berjast gegn þessum löstum illa og talið þá baráttu koma á sinn hlut  og snúist á móti þeirri manneskju.

Þeir sem halda uppi hinum gamla lífstíl og taka frekar viðhorfum ættingja sinna sem réttum, frekar en að láta skynsemina ráða munu ekki öðlast guðskynjun, Því til að öðlast hana þarftu að berjast á móti löstum þínum og gera hug þinn og hjarta þitt hreint, þótt aðrir kunna að vera andvígir því og munu snúast á móti þér.

 

Efesusbréfið 

Alvæpni Guðs

¹⁰Að lokum: Styrkist nú í Drottni og í krafti máttar hans. ¹¹Klæðist alvæpni Guðs, til þess að þér getið staðist vélabrögð djöfulsins. ¹²Því að baráttan, sem vér eigum í, er ekki við menn af holdi og blóði, heldur við tignirnar og völdin, við heimsdrottna þessa myrkurs, við andaverur vonskunnar í himingeimnum. ¹³Takið því alvæpni Guðs, til þess að þér getið veitt mótstöðu á hinum vonda degi og haldið velli, þegar þér hafið sigrað allt.

¹⁴Standið því gyrtir sannleika um lendar yðar og klæddir brynju réttlætisins ¹⁵og skóaðir á fótunum með fúsleik til að flytja fagnaðarboðskap friðarins. ¹⁶Takið umfram allt skjöld trúarinnar, sem þér getið slökkt með öll hin eldlegu skeyti hins vonda. ¹⁷Takið við hjálmi hjálpræðisins og sverði andans, sem er Guðs orð. ¹⁸Gjörið það með bæn og beiðni og biðjið á hverri tíð í anda. Verið því árvakrir og staðfastir í bæn fyrir öllum heilögum. ¹⁹Biðjið fyrir mér, að mér verði gefin orð að mæla, þá er ég lýk upp munni mínum, til þess að ég kunngjöri með djörfung leyndardóm fagnaðarerindisins. ²⁰Þess boðberi er ég í fjötrum mínum. Biðjið, að ég geti flutt það með djörfung, eins og mér ber að tala.

 

 

 

Athugasemdir

[Mama G, 25.6.2008 kl. 09:17]

Þetta er sami skilningur og ég hef á þessum orðum. Aðeins með því að stjórna lægri hvötum og ná að beisla dýrið í sjálfum sér er hægt að þroska sjálfan sig til æðri sviða og að lokum öðlast guðsskynjun.